Galatasaray’ın sezon başında en çok ihtiyacı olan bölge 6 numaraydı. Önceki sezondan Seri, Lemina ve hatta Nzonzi gibi isimler gitmiş, Fulham bu oyunculardan hiçbirini kiralamaya yanaşmayınca Galatasaray sadece Etebo transferiyle sezona girmişti. Etebo, bir 6 numaradan ziyade 8 numara çıkınca işler sarpa sarabilirdi. Ancak Fatih Terim, kadro içerisinden bir transfer yaparak Taylan Antalyalı’yı 6 numaraya çekti ve olağanüstü bir oyuncu kazandı.
Peki, Taylan neden bu bölgede fark yarattı?
Her şeyin ötesinde Taylan, önce topla oyunu yönlendirmesiyle fark yarattı. Aslında Bucaspor döneminden bu yana bu özelliği biliniyordu ancak bu sezon “oyun zekası ve pas özelliği” konusunda nirvanaya çıktı diyebiliriz. Galatasaray’ın son Trabzonspor maçında yaptıkları dikkat çekmemiş olabilir aslında bu biraz da oyununu standart haline getirdiğine işaret ediyor.
Oysa ki Trabzonspor merkezde çok kalabalık olmasına ve genellikle rakibini önde karşılamasına rağmen Taylan, 74 pasta 71 isabet kaydetti. Üç pasının en azından birini dikine oynayan bir oyuncu için bu harika bir istatistik. Sağ ayağına yakın bir sol ayak kullanımı, Taylan’ı bu konuda farklı kılıyor. Oyun tarzına göre az top kaybı yapmasının başlıca sebebi bu.
Ayrıca Taylan, artık stoperleriyle de pas alışverişi yapabilen bir 6 numara haline geldi. Şöyle ki sırtında bir rakip oyuncu varsa geri dönüyor ve topun kendi takımında kalmasını sağlıyor. Bir 6 numara için bu özellik en az dikine oyun başarısı kadar önemli, çünkü bazen topa basmak gerek.
Hava toplarındaki önem
Taylan Antalyalı 180 boyunda ve sıçrama yeteneğine, geniş omuzlara sahip. Hal böyle olunca hava toplarında oldukça başarılı olabiliyor. Örnek olarak Trabzonspor maçının ilk golünü hatırlayalım; bir takım atak başlatması için öncellikle topu kazanması gerek. Kaleci atışları da genellikle boşta olan toplardır. Taylan, kaleci atışından gelen topu kafayla karşılıyor ve top Galatasaray’da kalıyor. Şahane bir merkez paslaşmadan sonra finali Arda’nın golüyle bitiyor.
Rize’deki golü, Feghouli’ye asisti…
Şayet Taylan, Rizespor maçında yaptığı gibi dönen topları bazen şutla tamamlayan, Feghouli’ye yaptığı asistte olduğu gibi bazen attığı bir uzun pası direkt olarak forvetleriyle buluşturan bir 6 numara olmaya devam ederse, bunu biraz standart hale getirirse Avrupa kapıları açılacaktır. Elbette 25 yaşına kadar millilik olmaması bir dezavantaj. Scout’lar neden genç milli takımlardan sonra bu oyuncu kaybolmuş diye düşünebilir ancak bu aynı zamanda bir artı da… Çünkü oyuncunun Fabio Grosso gibi 24-25 yaşında profesyonel olmuş değil de “zaten potansiyeldi, tavanına şimdi ulaşmaya başladı” fikrini de verebilir.